ləzzət

is. <ər.>

1. Yeyilən, içilən hər hansı bir şeydən duyulan xoş hiss; tam, dad. Hər xörəyin bir ləzzəti var. Bu meyvənin ləzzəti necədir? Ağzımın ləzzəti qalmışdır. // Dadlılıq, şirinlik. Ləzzəti hələ də damağımdadır. Bu əncirin ləzzətindən keçmə.

2. məc. Bir şeydən duyulan xoş hiss, sevinc duyğusu; həzz, nəşə. İlin hər fəslinin bir hüsnü var, amma qışın ləzzəti bir özgədir. C. M.. Olunca kefin kök, yollar da hamvar; Qızışmış atlarda başqa ləzzət var. Ə. C.. Ov da olmasa, elə bunun tamaşası, özü bir ləzzətdir. M. Rz.. Ləzzət almaq (aparmaq, görmək, çəkmək) – həzz almaq, zövq almaq, xoşuna gəlmək, xoşlanmaq. <Əmrah:> İndi bəylə xanım vuruşacaq, ləzzət aparacağam. Ə. H.. Rüstəm kişi tütünün ətrindən, saçaqlı tellərinin rəngindən xüsusən ləzzət alardı. M. İ.. Ləzzət vermək – xoşlandırmaq, zövq vermək, həzz vermək. . . Meşədən axan bulaqların səsi və gərdişin comərdliyi Bahadıra böyük ləzzət verirdi. N. N.. Quzuçuların həvəslə oynamaları, quzuların iştaha ilə otlamaları Gurşada ləzzət verirdi. Ə. Vəl.. Ləzzətdən düşmək – əvvəlki dad və təravətini itirmək. Ləzzəti qaçmaq (getmək) – əvvəlki ləzzəti, zövqü verməmək, təsirdən düşmək. Daha bu işin ləzzəti qaçdı. Ləzzətini görmək – bir şeyin zövqünü, nəşəsini hiss etmək, duymaq. Tələbəliyin ləzzətini görmək. – Nəbi nökərçiliyin ləzzətini gördüyü üçün rəncbərlik etmək fikrinə düşür. «Qaçaq Nəbi». <Uşaq:> Məni istəyirsən, dur gedək babamın otağına, biz də ata və ana ilə bir yerdə çörək yemək ləzzətini görüb fərəh edək. M. S. O..

3. Ləzzətlə şəklində zərf – xoşlana-xoşlana, həvəslə, iştaha ilə. . . Xudayar katda ləzzətnən yıxılıb yatdı. C. M.. <Ramazan> nahar üçün hazırlanmış südlü plovu ləzzətlə yeyir(di). . M. Hüs..